Definicja Przestrzenna Segregacja

Co to znaczy SEGREGACJA PRZESTRZENNA: skupianie się w ustalonych miejscach → przestrzeni osób, jak i → instytucji, jednorodnych z uwagi na reprezentowane cechy, na przykład podobne → cechy demograficzne, socjalne, ekonomiczne, infrastrukturalne. To jest oddzielanie, izolowanie w przestrzeni, na przykład miasta, pewnych → grup socjalnych o ustalonym statusie ekonomicznym, społecznym, zawodowym, etnicznym czy religijnym, wskutek czego powstają dzielnice w sporym stopniu jednorodne pod względem pewnych cech ich mieszkańców, na przykład dzielnica robotnicza, dzielnica → slumsów, dzielnica włoska, dzielnica chińska. Przykładowo, koncentracja osób o podobnych dochodach w wybranych dzielnicach miast przejawia się – w sferze zagospodarowania materialnego miasta – występowaniem stosunkowo jednolitych stref budownictwa mieszkaniowego o wysokim, średnim i niskim standardzie. Oddzielenie grup socjalnych o ustalonych cechach w przestrzeni miasta, wynikające z przesłanek formalno -prawnych, a zatem wymuszone, prowadzi do stworzenia → getta. Oddzielenie może być również wymuszone poprzez określony mechanizm miejski, który kieruje ekipy społecznie najsłabsze do najgorszych obszarów miasta. S.p. skutkuje zacieśnianie więzi międzygrupowych, przy znacznym ograniczeniu więzi pozagrupowych. Jeśli zaś oddzielenie jest dobrowolne, to mówimy o → separacji przestrzennej