Definicja Społeczeństw Się Starzenie

Co to znaczy STARZENIE SIĘ SPOŁECZEŃSTW: względny przyrost liczby osób w wieku starszym, przejawiający się we wzroście odsetka ludności starej w ogólnej liczbie ludności (→ współczynnik starości demograficznej). Za ludność starą przyjmuje się osoby w wieku 60 i więcej lat albo 65 i więcej lat. W państwach starych demograficznie odsetek ludności w wieku 65 i więcej lat w ogólnej liczbie ludności osiąga: 18,2% we Włoszech, 18,0% w Japonii, 17,2% w Szwecji, 17,1% w Niemczech i 16,9% w Belgii. W Polsce udział ten wynosi 12,5%. Z kolei w państwach młodych demograficznie odsetek ten stanowi raptem: 2,8% w Nigerii, 3,4% w Egipcie, 3,4% w Pakistanie, 3,8% w Malezji. Powodem s.s.s. jest z jednej strony obniżanie poziomu urodzeń (→ współczynnik urodzeń), poprzez co maleje udział dzieci i młodzieży w ogólnej liczbie ludności, zaś z drugiej strony wydłużanie się → przeciętnego czasu trwania życia w wyniku wysokiego rozwoju medycyny, dobrych warunków w dziedzinie wyżywienia i dostępu do usług medycznych i dbałości o swoje zdrowie. Mechanizm ten zaczyna się w fazie → równowagi nowoczesnej, a nasila się w fazie → regresu demograficznego. Powodem s.s.s. na niektórych obszarach mogą być również → migracje. Wynika to z selektywności migracji (→ migracji prawa), bo przeważnie migrują osoby w młodym wieku. Stały odpływ młodej ludności skutkuje, Iż na obszarze emigracyjnym powiększa się udział ludności starej, która migracji nie podejmuje. Ponadto odpływ młodych, a więc będących w → wieku matrymonialnym i rozrodczym skutkuje natomiast obniżenie liczby zawieranych małżeństw i liczby urodzeń, co wtórnie minimalizuje udział dzieci i młodzieży w społeczeństwie. Zdarzenie takie obserwowane było w Polsce w 2 poł. XX w., kiedy to intensywne migracje ze wsi do miast wywołały znaczące nasilenie mechanizmów starzenia na wsi (w większym stopniu wynikające z odpływu młodych niż z wydłużania czasu trwania życia)