Definicja Kolonizacja

Co to znaczy KOLONIZACJA: zasiedlanie terenów do chwili obecnej bezludnych albo bardzo słabo zaludnionych, bądź także służących ekstensywnie (→ zbieractwo, myślistwo, → rolnictwo żarowe). może dotyczyć obszarów niedoludnionych w danym kraju, na przykład k. Syberii (Rosja), prerii kanadyjskiej, interioru brazylijskiego – k. wewnętrzna; bądź obszarów krajów sąsiednich – k. zewnętrzna, na przykład k. Europy Środkowej i Wschodniej poprzez → Niemców trwająca od średniowiecza do II wojny światowej (Niemcy osiedlili się między innymi w czeskich Sudetach, w Siedmiogrodzie w Rumunii, w Wojwodinie w Serbii, obok Saratowa w Rosji. Z niektórych państw po II wojnie zostali wysiedleni); bądź także państw odległych, na przykład k. Indii poprzez → Brytyjczyków, Ameryki Północnej poprzez Europejczyków – k. zamorska. Rzadko kiedy k. jest samorzutna. Przeważnie to jest planowa akcja osadnicza mająca na celu zagospodarowanie pustek osadniczych, tworzenie nowych osiedli albo gospodarstw rolnych na obszarach na przykład leśnych, zabagnionych, poprzez osadników pochodzących z innego regionu czy państwie, osiedlających się na ściśle ustalonych prawach, na przykład k. na → prawie niemieckim, k. → „olęderska”. Współcześnie k. rozumiana jest częściej jako intensyfikacja zagospodarowania przestrzennego, niż w tradycyjnym znaczeniu