Definicja Husytyzm

Co to znaczy HUSYTYZM: ruch religijno -socjalny w Czechach, powstały w XV w. z inicjatywy Jana Husa. Ruch ten dążył do odnowy moralnej życia religijnego, postulując także walkę z nadużyciami w Kościele (między innymi sprzeciwiał się sprzedaży odpustów). Początkowo h. tolerowany był poprzez władze kościelne i króla. Jednak, gdy Jan Hus poparł poglądy J. Wiklifa, nastąpił rozłam ruchu husyckiego. Dotychczasowi niemieccy zwolennicy h. przeciwstawili się radykalnym poglądom Wiklifa, z kolei czescy husyci poparli Jana Husa i wspólnie z nim zostali potępieni. Nastąpił rozłam w obrębie h., a w sporze pojawił się wątek narodowy. H. akcentował konieczność zniesienia niemieckiej dominacji w Czechach, dzięki czemu zdobył poparcie pośród czeskiej szlachty. Kluczowe postulaty h. obejmowały swobodę głoszenia kazań, przyjmowanie komunii świętej pod dwiema postaciami, pozbawienie duchowieństwa dóbr świeckich. W 1415 r. Jan Hus został spalony na stosie, co spowodowało protesty. W 1417 r. władca wypędził husyckich duchownych z Pragi, co doprowadziło do wybuchu stworzenia. Papież ogłosił krucjatę przeciw husytom. Odnosili oni jednak zwycięstwa nad krzyżowcami, którym przewodził czeski następca tronu Zygmunt Luksemburczyk. Jednak wkrótce h. podzielił się na 3 ugrupowania, z których utrakwiści dążyli do zawarcia porozumienia z papiestwem, zaś taboryci zdecydowanie się temu przeciwstawiali. Niejednomyślność doprowadziła do połączenia się utrakwistów z wojskami katolickimi i pokonania taborytów w 1434 r. Kościół utrakwistyczny istniał do bitwy pod Białą Górą (1620 r.). Po I wojnie światowej odrodził się jako Czechosłowacki Kościół Husycki