Definicja Północnej Ameryki Indianie

Co to znaczy INDIANIE AMERYKI PÓŁNOCNEJ: rdzenna ludność Ameryki Płn., która żyjąc w sporym rozproszeniu zajmowała się raczej łowiectwem, zbieractwem i rybołówstwem, w większości wyznawała → szamanizm. Przed → kolonizacją europejską Amerykę Płn. zamieszkiwało około 2 mln Indian. I.A.Płn. tworzyli → szczepy, z których główne to: 1. w subarktycznej część kontynentu → Atapaskowie i → Algonkini (Atapaskowie na płn. zach., zaś Algonkini na płn. wsch., skąd sporo plemion algonkińskich wędrowało dalej na płd.); 2. na płn.-zach. wybrzeżu Szaliszowie, → Kwakiutlowie, → Haida, Nutka, Tlingit (zróżnicowane językowo, złożone formy kultury, sztuka, hierarchia socjalna, wyspecjalizowane rzemiosło, polowanie na ssaki morskie, rybołówstwo); 3. Ogromne Równiny zamieszkiwali → Czejenowie, → Komancze, → Sjuksowie, Arapaho, → Czarne Stopy (myśliwstwo – polowanie na bizony, bogata kultura), z kolei na obszarze Prerii – Paunisi, Omaha, Osedżowie, którzy latem uprawiali ziemię, a od jesieni przechodzili na koczowniczy tryb życia polując na bizony; 4. nad Ogromnymi Jeziorami (tak zwany wsch. region leśny) zamieszkiwali → Irokezi, → Mohikanie, Delawarowie, Huronowie, Czerokezi, Choctaw, Seminole. Zajmowali się oni uprawą ziemi uzupełnianą myśliwstwem i zbieractwem, prowadząc w większości osiadły tryb życia, bogata obrzędowość, hierarchiczna struktura socjalna (na czele plemienia stał wódz, ale w rodzinie przewodziła najstarsza kobieta – rodzina → matrylinearna); 5. Ogromną Kotlinę (półpustynie, pustynie) zajmowały koczownicze plemiona Szoszonów i Pajutów prowadzących gospodarkę zbieraczo-łowiecką; 6. obszary płd.-zach. zamieszkiwali → Nawaho i → Apacze i plemiona osiadłych rolników Pueblo, Juma, Pimo (uprawa roślin, rzemiosło). W momencie → kolonizacji kontynentu poprzez ludność europejską I.A.Płn. zostali zepchnięci na niewielkie terytoria i podlegali polityce → segregacji rasowej. Do 1890 r. przewarzająca część I.A.Płn. została przesiedlona do około 200 rezerwatów. Najtrudniej było przystosowywać się do nowych warunków plemionom prowadzącym koczowniczy tryb życia. Dezorganizacja życia społecznego, wpływ → chrześcijaństwa, przymusowa nauka, wywołały zmiany socjalne i pojawienie się nowych ruchów religijnych (religii → synkretycznych, → pejotyzmu). Od 1950 r. etapowo realizowano politykę likwidacji rezerwatów i przenoszenia Indian do miast, gdzie ulegali oni asymilacji, poprzez co następował rozpad niektórych społeczności indiańskich. W 1968 r. wydano ustawę o prawach obywatelskich, która gwarantowała Indianom swobodę wyznania, wypowiedzi, zgromadzeń i ochronę własności. Aktualnie, co najwyżej 1/4 Indian zamieszkuje na terenie rezerwatów. Ci rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej stanowią 0,7% ogółu ludności (łącznie 1,9 mln osób)