Definicja Taoizm

Co to znaczy TAOIZM: mechanizm filozoficzno-religijny w Chinach, którego początki dał Laozi w VI w. przed naszą erą Istotą t. jest duchowo -materialna jedność świata, przejawiająca się w harmonii wszelkich zjawisk zachodzących w świecie – dao (tao). Dao jest pierwotną, odwieczną fundamentem bytu. Celem życia było osiągnięcie zgody z Dao, jest to Ładem Przyrody. Poznanie Dao umożliwia nabycie cnoty niesprzeciwiania się naturalnemu porządkowi rzeczy, zarówno w przyrodzie, jak i w społeczeństwie. T. kładł nacisk na wolność i spontaniczność, nie zaś na konwencje. Na przełomie II i III w. n.e., łącząc się z wierzeniami ludowymi, praktykami magicznymi i wróżbiarskimi, przyjął formę religii, której założycielem był Zhan Daoling – Niebiański Mistrz. Kontemplacja przyrody w t. nie była tylko bierna – uprawiano między innymi alchemię, poszukując eliksiru długowieczności. Traktat Baopuzi (IV w.) wskazuje drogi osiągnięcia nieśmiertelności przez odpowiednią dietę, post, ćwiczenia, zasady moralnego postępowania. Etapowo wykształcił się mechanizm wierzeń, rytuałów i praktyk religijnych obejmujących między innymi ceremonie lecznicze, publiczną spowiedź, użycie magicznych talizmanów. Powstał także panteon bóstw taoistycznych, będących personifikacjami (emanacjami) dao, którym składano ofiary. W 440 r. t. stał się religią państwową. Mało uwagi poświęcał jednak sprawom społecznym czy sposobom sprawowania władzy. W późniejszym okresie został wyparty poprzez → konfucjanizm. Do dziś utrzymuje się w Hongkongu i na Tajwanie i na wielu obszarach wiejskich Chin