Definicja Suburbanizacja

Co to znaczy SUBURBANIZACJA: druga etap procesu → urbanizacji polegająca raczej na → urbanizacji ekonomicznej (rośnie złożoność → struktury funkcjonalnej miasta) i zainicjowaniu → urbanizacji przestrzennej, przejawiającej się przenoszeniem poza miasto (do → strefy podmiejskiej) części funkcji, zakładów przemysłowych, obiektów komunalnych i ludności. W pierwszym etapie s. następuje poszerzanie granic administracyjnych miast i wchłanianie w ich obręb rozbudowujących się → przedmieść i urbanizujących się obszarów wiejskich. Dzięki postępowi mechanizmów transportu miejskiego powstają osiedla mieszkaniowe (wielorodzinne budownictwo blokowe) na obrzeżach miast. W drugim etapie nadmierna koncentracja ludności, a w szczególności działalności gospodarczej w samym mieście jest etapowo rozładowywana przez przenoszenie części → funkcji mieszkalnych i przemysłowych nie tylko na obrzeża miasta, lecz również poza jego granice (→ deglomeracja). Poza miastem powstają → suburbia, a więc osiedla niskich bloków, zabudowy szeregowej i domów jednorodzinnych i willi bogatszej ludności (suburbanizacja rezydencyjna). Jednakże przenosząca się do nich, a więc poza granice administracyjne miasta, ludność oficjalnie przestaje być jego mieszkańcami, nie wymienia to jej więzi funkcjonalnych z miastem (dojazdy do pracy, szkół, usług dzięki indywidualnej motoryzacji i rozbudowie dróg). Zmianie ulegają zatem kierunki migracji: ludność z miasta migruje poza miasto, zaś strumienie → migrantów z odległego zaplecza kierują się już nie bezpośrednio do miasta, ale także do strefy podmiejskiej. Następuje również wynoszenie z miasta części zakładów przemysłowych, obiektów komunikacyjnych i komunalnych (terenochłonnych bądź uciążliwych), będące rezultatem działania → renty gruntowej (na przykład hipermarkety, hurtownie, salony i giełdy samochodowe, stacje obsługi zmotoryzowanych – suburbanizacja komercyjna). Równocześnie nowe inwestycje lokowane są już poza miastem. Wskutek krzyżowania się tych tendencji odśrodkowych i dośrodkowych następuje przyrost koncentracji potencjału gospodarczego, zainwestowania technicznego obszarów i gęstości zaludnienia w strefie podmiejskiej, pod wpływem czego zachodzi intensywna urbanizacja obszarów wiejskich (→ urbanizacja wsi). Potencjał ten przenoszony jest do małych miast strefy podmiejskiej, co przyspiesza ich postęp, nadając im równocześnie funkcje → satelity wielkiego miasta. Satelity przejmują część funkcji miejskich (→ specjalizacja funkcjonalna), pozostając w mocnym uzależnieniu od miasta głównego w dziedzinie pozostałych funkcji. Miasto kluczowe zachowuje gdyż funkcje powiązane z zarządzaniem (→ funkcje administracyjne), finansowe, kulturalne, naukowe i inne → funkcje wyższego rzędu. Pod wpływem dużego miasta następuje zatem przekształcanie → sieci osadniczej w → mechanizm osadniczy przez przyrost spójności jego przedmiotów – powstają → aglomeracje albo → konurbacje. W fazie s. są aktualnie między innymi: Polska, Czechy, Węgry, Grecja, Wenezuela, Kolumbia, Korea Południowa