Definicja Prawosławie

Co to znaczy PRAWOSŁAWIE: jedna z największych, w okolicy → katolicyzmu i → protestantyzmu, gałęzi → chrześcijaństwa, która charakteryzuje się ciągłością tradycji od czasów apostolskich, swoją obrzędowością i niezależnością Kościołów lokalnych (autokefalia). Kościół prawosławny oddzielił się od Kościoła rzymskiego w 1054 r. Różnice pomiędzy Kościołami wschodnim i zachodnim wynikały z odmiennego dziedzictwa kulturowego obszarów, na których się rozwijały – Kościół wschodni kształtował się na wzorach kultury greckiej i greki, zaś zachodni w obrębie kultury rzymskiej i → łaciny. Etapowo narastały duży doktrynalne i różnice w formach życia religijnego – liturgii, prawie kościelnym. Różnice te podkreślił czynnik polityczny – podział Cesarstwa Rzymskiego na wschodnie i zachodnie i ustanowienie stolicy Bizancjum w Konstantynopolu. Z czasem walka o prymat nad chrześcijaństwem pomiędzy patriarchą Konstantynopola a biskupem Rzymu nabrała większego znaczenia niż duży religijne. Skończyło się to w 1054 r. rozłamem chrześcijaństwa (ogromna schizma) na Kościoły wschodnie (→ wschodnie Kościoły) i → Kościół katolicki. Po zdobyciu Konstantynopola poprzez Turków prymat w Kościele wschodnim przejęła Ruś. W 1589 r. nadano Moskwie status patriarchatu. Od IX w. chrześcijańskie Kościoły wschodnie ustala się terminem „prawosławie”, co ze → starocerkiewnosłowiańskiego znaczy prawowierność. Kościół prawosławny stanowi wspólnotę duchową wyznawców związanych doktryną religijną, nie zaś strukturą organizacyjną. Kluczową rolę w zbawieniu człowieka odgrywa Kościół, gdzie koncentruje się życie religijne. Prawosławna koncepcja Kościoła jako instytucji pośredniczącej w dziele uświęcenia ludzi podkreśla jego cechy: jedność, świętość, powszechność, apostolskość. Każdy Kościół lokalny ma swoje tradycje i obrzędy. Posiada autokefalię, a więc niezależność organizacji kościelnej w jednym kraju od władz kościelnych w innym kraju. Wszystkie autokefaliczne Kościoły tworzą wspólnie Prawosławny Kościół Powszechny. Struktura opiera się na zasadach federacji, a nie scentralizowanej władzy, jak tj. w Kościele katolickim. Autokefalia chroni Kościół w danym państwie od wpływów zewnętrznych. Aktualnie istnieje 15 autokefalicznych Kościołów prawosławnych. To są patriarchaty: konstantynopolitański, jerozolimski, antiocheński, aleksandryjski, Moskwy i całej Rusi, gruziński i Kościoły prawosławne: Serbii, Rumunii, Bułgarii, Cypru, Grecji, Albanii, Polski (powstał w 1925 r.), Czech i Słowacji. P. jest religią dominującą w Mołdawii, Grecji, Bułgarii, Rumunii, Macedonii, Serbii, Rosji i na Ukrainie. Prawosławna doktryna religijna jest prawie taka sama jak katolicka. Opiera się pisemnie Świętym i tradycji obejmującej orzeczenia pierwszych siedmiu soborów powszechnych. P. wyznaje wiarę w Trójcę Świętą i zbawczą Zgon i zmartwychwstanie Chrystusa, a pamiątką tej ofiary jest eucharystia. Wierzy, że w trakcie eucharystii następuje przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Uznaje siedem sakramentów, nie mniej jednak bezpośrednio po chrzcie udzielane jest bierzmowanie. W eucharystii używa się chleba kwaszonego (w trakcie, gdy w religii katolickiej używa się chleba przaśnego), a komunia udzielana jest wiernym pod dwiema postaciami. Z katolicyzmem współna jest także idea życia zakonnego (monastyry), kult Matki Bożej, kult świętych, kult relikwii. P. nie uznaje z kolei dogmatów przyjętych poprzez Kościół katolicki po siódmym soborze powszechnym. Należą do nich dogmaty: 1. o pochodzeniu Ducha Świętego nie tylko od Ojca, lecz również od Syna zawarte w wyznaniu wiary, 2. o pierwszeństwie apostoła Piotra wobec innych apostołów, 3. o władzy biskupa Rzymu jako zastępcy Chrystusa i widzialnej głowy Kościoła, 4. o nieomylności papieża w kwestiach wiary i obyczajów, 5. edukacji o czyśćcu, o niepokalanym poczęciu Najświętszej Marii Panny ogłoszonym w 1854 r., o wniebowzięciu Najświętszej Marii Panny ogłoszonym w 1950 r. Ponadto p. nie uznaje odpustów i celibatu księży (celibat jest wymagany tylko od mnichów i biskupów, kapłani i diakoni mogą przed święceniami zawrzeć związek małżeński). P. odznacza się kultem obrazów (ikon) i śpiewami chóralnymi i solowymi, bo w trakcie nabożeństw nie używa się instrumentów