Definicja Wewnętrzna Migracja

Co to znaczy MIGRACJA WEWNĘTRZNA: → migracja odbywająca się w obrębie danego państwa, związana jest z przekraczaniem granic administracyjnych (wynikających z podziałów administracyjnych państw) województw, powiatów, stanów, departamentów, prowincji, kantonów itp., a także związana z przekraczaniem granic jednostek osadniczych (miast i wsi), granic regionów ekonomicznych, geograficzno -historycznych, kulturowych itp. M.w. to każda migracja odbywająca się w obrębie granic danego obszaru, najczęściej jednostki podziału administracyjnego, np. wewnątrz województwa, powiatu, stanu, prowincji, regionu, kraju, związana z przekraczaniem granic administracyjnych jednostek niższego rzędu wchodzących w ich skład. Do głównych kierunków m.w. należą migracje: ze wsi do miast, z miast do miast, z miasta na wieś, ze wsi na wieś, z regionów rolniczych do przemysłowych. Największe nasilenie posiadają jednak migracje ze wsi do miast. W 1800 r. tylko 3% ludności świata zamieszkiwało miasta, natomiast w 2000 r. już 47%, a w krajach rozwiniętych gospodarczo ok. 76% ludności. Od lat 80. obserwuje się w krajach rozwiniętych osłabianie napływu migracyjnego do miast (→ suburbanizacja, → dezurbanizacja), podczas gdy w wielu krajach słabo rozwiniętych występuje zjawisko → hiperurbanizacji. W krajach dużych powierzchniowo, gdzie jeszcze nie wszystkie obszary zostały zasiedlone, może występować migracja typu → kolonizacji pionierskiej, np. zasiedlanie Alaski, Syberii, brazylijskiego interioru