Definicja Kozacy

Co to znaczy KOZACY: ekipa socjalna powstała w XV–XVII w. ze zbiegłych chłopów, plebsu miejskiego i drobnej szlachty, tworząca wolny stan w Rzeczypospolitej. Osiedlili się oni nad dolnym Dnieprem, jest to na Zaporożu, stąd nazwa K. zaporoscy (aktualnie Ukraina). K. w obronie przed → Tatarami i → Turkami uformowali swoją organizację wojskową, zamieszkiwali w warownych obozach (sicz), na czele których stał hetman. Oddziałami zbrojnymi dowodzili atamani. Umocnieni, sami zaczęli podejmować wyprawy przeciw Turkom i Tatarom. Wskutek wybuchu stworzenia kozackiego pod wodzą B. Chmielnickiego w 1648 r. powstało kraj kozackie, które w 1654 r. poddało się Rosji. W momencie XVI–XVIII w. również w Rosji nasilało się zbiegostwo z ówczesnego państwa moskiewskiego. K. osiedli nad rzeką Don to K. dońscy, nad rzeką Jaik na Uralu – K. jaiccy. Oni również wyprawiali się na Turków i Tatarów. W 1613 r. uzyskali autonomię, ale poprzez późniejszych carów była ona stale ograniczana. Utracili ją ostatecznie w 1775 r. K. są wyznawcami → prawosławia. Część K. dońskich stając w obronie starej wiary (tak zwany staroobrzędowcy, raskolnicy), jest to sprzeciwiając się wprowadzeniu pewnych zmian w obrzędowości Kościoła prawosławnego, była prześladowana i zbiegła nad rzekę Kubań – K. kubańscy. Rosja wykorzystywała oddziały kozackie do terytorialnej ekspansji (między innymi w kolonizacji Syberii czy do tłumienia powstań niepodległościowych). Władza radziecka zniosła formacje kozackie. Kozactwo odradza się dopiero po rozpadzie ZSRR. W 1990 r. powstał Związek Kozaków