Definicja Baszkirzy

Co to znaczy BASZKIRZY: rdzenna ludność Baszkirii należąca do → tureckich ludów (→ ałtajskie ludy), posługująca się językiem baszkirskim należącym do ekipy tureckiej → ałtajskich języków (jednakże część B. używa języka tatarskiego). B. posiadają dość złożoną → etnogenezę. Są oni potomkami indoirańskich → Sarmatów i kolejno napływających na region Baszkirii ludów, i tak: w I tysiącleciu n.e. plemion ugrofińskich (→ uralskie ludy), w XI–XIII w. → Pieczyngów, → Protobułgarów i → Kipczaków, a w XIII– XIV w. → Mongołów. Tradycyjnie byli koczowniczymi pasterzami (koni, owiec, bydła) mieszkającymi w → jurtach. Zajmowali się także wyprawianiem skóry i wyrabianiem dywanów. W 1552 r. Baszkirię włączono do Rosji i rozpoczęła się kolonizacja rosyjska. Pod jej wpływem B. przeszli na osiadły tryb życia zajmując się uprawą ziemi. Aktualnie są wyznawcami → islamu sunnickiego. Poza Baszkirią rozproszeni są w znacznej części Azji Centralnej (Kazachstanie, Kirgistanie, Turkmenistanie, Tadżykistanie, Uzbekistanie). Łącznie ich liczbę szacuje się na około 1,6 mln osób