Definicja Bahaizm

Co to znaczy BAHAIZM: odłam → islamu szyickiego (→ szyici) zawierający przedmioty innych religii. B. dąży do unifikacji judaizmu, → chrześcijaństwa i islamu. Nie uznaje się za religię wyłącznie muzułmańską, aczkolwiek powstał na gruncie islamu. Nie jest także uznawany poprzez is-lam. B. uznaje istnienie Boga i nieśmiertelnej duszy kontynuującej swój postęp po Zgonu ciała. Normy moral-ne wyznacza 12 przykazań podobnych przykazaniom innych religii. Doktryna odrzuca wszelakie rytuały, ascezę i kapłaństwo. Zakłada także odrzucenie uprzedzeń i równość wszystkich ludzi, pokój na świecie i współpracę ludzkości, postęp duchowy jako sposób na rozwiązanie wszelkich problemów, również gospodarczych, powszechną i obowiązkową edukację, pracę jako formę modlitwy, lojalność wobec rządu, lecz nie mieszanie się do polityki. Mimo tej ostatniej zasady, bahaiści są prześladowani w niektórych państwach (Iran). W XX w. b. przekształcił się w ruch społeczno -religijny o zasięgu światowym. Lokalne Zebrania Duchowe tworzą tak zwany Domy Sprawiedliwości, które podlegają natomiast Powszechnemu Domowi Sprawiedliwości. Centrum administracyjne b. mieści się w Hajfie (Izrael). Narodowe Zebrania Duchowe tworzą Międzynarodową Wspólnotę Bahaistyczną uznaną poprzez ONZ. B. postuluje stworzenie jednego rządu, jednej waluty i jednego języka (propagują → esperanto) dla całej Ziemi. Bahaiści są pacyfistami, wyrzekają się zabijania (również zwierząt) więc unikają służby wojskowej. Są wegetarianami, nie piją alkoholu, nie palą tytoniu. W najwyższym stopniu aktywnie rozwija się w Iranie, w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Liczbę wyznawców szacuje się ogółem na około 2 mln, w tym w Polsce około 500 osób