Definicja Miasto Antyczne

Co to znaczy ANTYCZNE MIASTO: miasto czasów starożytnych, o świadomie zaplanowanym układzie przestrzennym. Zasady planowania miast greckich wykształciły się w VI –V w. przed naszą erą Ich charakterystycznymi elementami były: prostokątna siatka ulic, agora, a więc plac miejski wykorzystywany zgromadzeniom mieszkańców miast i realizacji funkcji handlowych, a również zespół budowli publicznych (świątynie, amfiteatry, stadiony). Na wzgórzu zwanym → akropolem, znajdował się ośrodek władzy albo kultu religijnego. Poza Grecją założenia takie posiadały: Neapol, Syrakuzy, Damaszek. Z kolei miasta rzymskie powstawały na planie obozu wojskowego („castrum”) z prostokątnym obwodem murów i przecinającymi się pod kątem prostym kluczowymi drogami tworzącymi cztery nierówne części miasta. W mniejszych polach stacjonowało dowództwo i doborowe oddziały wojskowe, zaś większe pola przydzielone były dla armii i cywilnych mieszkańców miasta. Centralnym miejscem było forum, a więc plac, na którym odbywały się ćwiczenia wojsk i odprawy, a również zebrania mieszkańców miasta i publiczne uroczystości. Budowle publiczne stanowiły świątynie, akwedukty, łaźnie publiczne, cyrki. Miasta na planie obozu wojskowego → Rzymianie zakładali raczej w podbijanych prowincjach, na przykład Moguncja, Trewir, Kolonia, Wiedeń, Londyn, Chester, York